Iedereen een dak boven het hoofd

Mijn overgrootmoeder woonde voor de oorlog in Alkmaar en mijn moeder vertelde dat haar oma eens twee keer op 1 dag verhuisd was. Waarschijnlijk lag dat huis beter in de zon of was het goedkoper in huur, dat wist ze niet meer. Ik vond dat een wonderlijk verhaal, want ik, kind uit de jaren zestig en op dat moment woonachtig in Heerhugowaard, zag om me heen alleen maar schrijnend woningtekort. Ook in die tijd was het lastig een huis te vinden al waren ze nog niet zo duur als nu.

Ik kende ook nog het fenomeen kostganger, of commensaal, zo mooi bezongen door Drs. P. Mensen die inwoonden bij anderen om maar een plekje te hebben. Dat was dan ook een welkom extraatje voor de verhuurders van de kamer. Oudere Texelaars weten daar ook nog wel van. Na de oorlog waren er dus te weinig huizen en op de één of de andere manier hebben we dat probleem nog steeds niet opgelost. Er zijn ook op Texel nog steeds veel mensen op zoek naar woonruimte. Eigenlijk moet ik zeggen passende woonruimte, want uit de cijfers blijkt dat we voldoende woningen hebben, alleen in de verkeerde prijsklasse. Op Texel hebben we 1000 woningen tekort in midden en lage segment, en 1000 huizen die te duur zijn.

Terwijl we per jaar honderdduizenden gasten onderdak kunnen geven, doen we onszelf tekort. Dat is gek. We hebben veel mensen met een bescheiden inkomen op het eiland en die moeten we dus woonruimte kunnen bieden. Linksom of rechtsom. Dat was ook Dries’ streven, tot op het laatst was hij daar mee bezig en kon zich opwinden als hij erover sprak en zat ons achter de spreekwoordelijke broek om er iets aan te doen. Snel 500 huurwoningen erbij. Als er zoveel gebouwd wordt voor toeristen en aan dure stolpen, moet dat ook kunnen.

Dries is er niet meer, maar we hebben aan hem beloofd zijn streven voort te zetten. Bij deze!

Kijk voor ons Deltaplan Wonen op onze website.

Nils Lely
Raadslid PvdA Pro Texel