Onder het toeziend oog van zo’n 100 gasten, is in de kantine van Texel ’94 de allereerste De Dries uitgereikt. Na een welkom door organisator Arnold van Bruggen, keek Dries’ dochter Anneke terug op het afgelopen jaar. Dat Dries voor veel mensen een rol van betekenis heeft gespeeld werd duidelijk door de enorme hoeveelheid aandacht, kaartjes, praatjes, en wat al niet meer rond het overlijden, nu exact een jaar geleden. Hoe mooi is het dat De Dries als prijs voor Sociaal Texelaarschap een blijvende herinnering kan worden als nalatenschap van deze bijzondere PvdA’er.
Gastheer Werner van der Meer bracht met verschillende anekdotes de herinneringen naar boven aan Dries. Vooral wat hij betekend heeft voor de voetbalvereniging, maar ook de vele andere zaken waar je hem én Mary voor kon benaderen. Altijd een helpende hand, van enorme betekenis voor het eiland.
De jury, bestaande uit Mary Veltkamp, Piet Heijnen en Arnold van Bruggen, begon met de verzuchting dat het een bijzonder moeilijke beslissing is geweest.
Het bepalen van een winnaar ging niet om aantal stemmen, maar om zoals juryvoorzitter Piet Heijnen het verwoorde: in afweging van de aard, duur en inhoud van de verdiensten. Immers is het geen wedstrijd, Texel mag zich gelukkig prijzen met de inzet van al die mantelzorgers, vrijwilligers bij verenigingen en in kerken en clubs etc.
De genomineerden zijn slechts een topje van de sociale ijsberg. Met De Dries is eerste stap gezet om er een jaarlijks evenement van te maken om de bekende en onbekende vrijwilliger op een voetstuk te zetten.
De bekendmaking kwam uit een cryptisch gedicht van Eilanddichter Fiet van Beek. En de winnaar was in de zaal aanwezig, hoe symbolisch: als vrijwilliger! Cintha Stiekema werd door de jury geselecteerd uit een 13-tal nominaties.
Terwijl Cintha nog vol ongeloof het publiek aanstaarde, werd uit de stralende lach duidelijk dat ze erg in haar verguld was met deze eervolle prijs. Aan de bar werd het nog een gezellig napraten over de avond, en uiteraard onze Dries.